อพยพม้งลาว

[kimzagass]

เกริ่นกล่าว :
หลักการควบคุมสายลับประการหนึ่ง คือ “ตัดส่วนงาน” (COMPARTMENTATION) หมายความว่า ให้สายลับแต่ละคนรู้เรื่องงานข่าวลับเฉพาะพื้นที่รับผิดชอบของตนเท่านั้น เพื่อป้องกันฝ่ายตรงข้ามจับตัวได้แล้วเอาไป “รีดข่าว” ทำนองนั้น.....กรณีม้งลาวที่บ้านเข็กน้อย จ.เพชรบูรณ์ ลุงคิมจึงมีข้อมูลไม่มากนัก เมื่อครั้งทำงานสายลับคราวนั้น พื้นที่รับผิดชอบอยู่ที่ศูนย์อพยพม้งลาว บ้านวินัย อ.ปากชม จ.เลย ซึ่งจะมี พ.ต.หว่าง เซ้ง ว่าง. กับ พ.ต.หวัง ไก วือ. เป็นหัวหน้า......เรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับสองพันตรีม้งลาวคู่นี้ก็มีเหตุการณ์น่าประทับใจอยู่เหมือนกัน

ในกระทู้ที่ถามเรื่องม้งลาว บ้านเข็กน้อย จ.เพชรบูรณ์ แม้ไม่เกี่ยวข้องกับม้งลาวแต่ก็เกี่ยวข้องกับม้งไทยที่บ้านเข็กน้อยอยู่เหมือนกัน

ม้ง.กับแม้ว. คือเผ่าเดียวกัน แต่ม้งไม่ชอบให้เรียกว่าแม้ว. นัยว่าเหมือนการดูถูก ...... ม้งไทย.บางครั้งก็เรียก “แม้วแดง” ที่เรียกกันทั่วไปว่า “ผกค.” (ผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์) เพราะฝักใฝ่ลัทธิคอมมูนิสต์ ถึงขนาดจับอาวุธลุกขึ้นต่อต้านอำนาจรัฐ

ก่อนกำเนิดศูนย์อพยบของม้งลาวบ้านเข็กน้อยนั้น ที่บ้านเข็กน้อยก็มีม้งไทยอาศัยอยู่ก่อนแล้ว เป็นแม้วแดงอีกหมู่บ้านหนึ่งที่อยู่ในเขต “พื้นที่สีแดง” เพราะมีการปฏิบัติการต่อต้านอำนาจรัฐค่อนข้างรุนแรง เคยโจมตีหน่วยทหาร-ตำรวจ-อส. หลายต่อหลายครั้ง

ราว ร.ศ. 191 กองทัพบกเปิด “ยุทธการภูขวาง” โดยมี พ.อ.
ณรงค์ กิตติขจร (ยศขณะนั้น) เป็น ผบ. ภารกิจ เพื่อทำลายฐานที่มั่น ผกค.และนำกลับมวลชนในเขต “ภูหินร่องกล้า” รอยต่อ จ.เพชรบูรณ์.กับ จ.พิษณุโลก. บ้านเข็กน้อย.ที่มีม้งไทยอาศัยอยู่ก็อยู่ในพื้นที่ยุทธการนี้ด้วย ...... ยุทธการภูขวางครั้งนี้ มีการระดมกำลังทหารจากหลายๆหน่วย มีแม้กระทั่งนาวิกโยธินจากกองทัพเรือ และทหารนาวิกโยธินนี่แหละที่ถือเป็นหน่วยแรกผู้เยียบเท้าลงบน “ลานหินแตก – ภูหินร่องกล้า” ได้ ถือเป็นคนแรกที่แท้จริง ส่วนผู้ประกาศชัยชนะ คือ ทหารบก.

ยุทธการภูขวางคราวนี้ ลุงคิมก็มีโอกาสเป็นส่วนร่วมในการประกาศชัยชนะด้วย คราวนั้นตั้งฐานลอย ร่วมกับทหารราบจาก จ.เชียงใหม่ ภารกิจปฏิบัติการต่อแม้วแดงบ้านเข็กน้อย. โดยมีที่ตั้งฐานอยู่คนละฝั่งลำน้ำเข็ก ซึ่งช่วงหน้าแล้งระดับน้ำในลำน้ำน้อยจนสามารถเดินข้ามไปมาได้ ชีวิตประจำวัน ช่วงกลางวันจะมีทหารเข้าไปพัฒนาสัมพันธ์และให้การช่วยเหลือแก่ม้งในหมู่บ้านนี้ทุกวัน ส่วนกลางคืนก็จะประจำมั่นอยู่ในฐานเท่านั้น.....ช่วง 1-2 เดือนแรกของภารกิจ บรรยากาศระหว่างทหารกับม้งบ้านเข็กน้อย ที่ชื่นมื่นฉันญาติมิตร บ้านทุกหลังมีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้มนั้น ฝ่ายทหารไม่รู้ตัวเลยว่าได้กลายเป็นเป้าสายตาของแม้วแดงบ้านเข็กน้อย แม้คนที่เข้ามาขอรับการช่วยเหลือ เหล่าทหารต่างทำทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความบริสุทธิ์ใจ ภายใต้คำขวัญ “เพื่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์ และประชาชน”

ประสบการณ์ตรง :
1........สงกรานต์เลือด :
วันนั้น 13 เมษา. วันสงกรานต์ ราว 9 โมงเช้า ทหารชุดปฏิบัติการจิตวิทยา 12 คน กำลังจะเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อร่วมงานประเพณีสงกรานต์ ขณะเดินถึงกลางลำน้ำ พลันเสียง อาร์ก้า-47 คาดว่าไม่น้อยกว่า 10 กระบอก ก็ระดมยิงออกมาจากหมู่บ้าน หลายกระบอกยิงออกมาจากใต้ถุนบ้าน บางกระบอกยิงออกมาจากหน้าต่างบนบ้าน อาร์ก้า-47 ทั้ง 10 กระบอกระดมยิงอย่างไม่ยั้ง กราดซ้ายกราดขวาพุ่งเป้าไปยังร่างทหารในลำน้ำ ซึ่งไม่มีแหล่งกำบังแม้ใบไม้สักใบ......ฉากแรกของการยิงที่เริ่มขึ้น ทหาร 3 นายไม่ทราบยศและชื่อ ถึงอาการสองแขนตะกายอากาศ เอ็ม-16 กระเด็นหลุดจากมือ พร้อมๆกับวิญญาณได้ล่องลอยจากร่างไปแล้ว ล้มหน้าฟาดลงกับพื้นน้ำ กำลังทหารที่เหลือสุดวิสัยจะเข้าช่วยเหลือได้ เพราะต้องเร่งชาร์จตัวเองเข้าหาตลิ่งเตรียมเปิดฉากการยิงตอบโต้บ้าง ด้วยเวลาเพียงเสี้ยววินาทีที่เร็วกว่าแมลงกระพือปีก เหล่าทหารที่ผ่านการฝึก “รุก-รับ-ร่นถอย” มาแล้วอย่างโชกโชน โผเข้าวางตัวเข้าหมอบอยู่ริมตลิ่งลำน้ำได้ ระยะห่างเป้าหมายไม่เกิน 50 ม. มองเห็นแม้ใบหน้าของมือยิง อาร์ก้า-47 ที่สาดกระสุนออกมาจากหน้าต่างบนบ้าน ทั้ง เอ็ม-16 ทั้ง เอ็ม-79 พร้อมเหนี่ยวไกส่งกระสุนตอบโต้อยู่แล้ว แต่ด้วยจิตสำนึก “เด็ก/ผู้หญิง/คนแก่.....ผู้บริสุทธิ์” อยู่ในหมู่บ้านนั้น จึงจำต้องยับยั้งใจไม่ยิงสวนออกไป กลางวันแสกๆ เห็นกับตาว่าข้าศึกอยู่ตรงนั้นอยู่ตรงนี้ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ท่ามกลางเสียง อาร์ก้า-47 ที่รัวออกมาราวข้าวตอกแตกนั้น แว่วเสียงร้องโอดโอยของพวกเดียวกันดังแทรกมาให้ได้ยิน เหลือบสายตาไปดูก็เห็นว่านั่นคนบาดเจ็บ กับร่างที่คว่ำหน้าลงกับน้ำนั้นคือคนตายแล้ว แม้จะรักและเป็นห่วงเพื่อนมากถึงขนาดตายแทนกันได้ก็ไม่อาจลงไปช่วยได้ เพราะข้าศึกข้างหน้าคือภารกิจที่สำคัญกว่า ช่วงเวลานั้นมันเหมือนกับว่า เวลาแต่ละวินาทีช่างยาวนานราวกับเป็นเดือนเป็นปี ไหนจะภารกิจ ไหนจะเพื่อน ในยามนี้ทำอะไรไม่ได้เลย

ราว 10-15 นาที พลันเสียง อาร์ก้า-47 ทั้ง 10 กระบอกก็เงียบเสียงลงพร้อมกันราวนัดหมาย ทิ้งให้ทุกสิ่งกลับสู่ความสงบเงียบ เหตุการณ์ร้ายจบลงแล้วผ่านไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เสียงนกกาบนต้นไม้ เสียงไก่หมาในบ้าน ที่หยุดไปชั่วครู่เริ่มส่งเสียงออกมาได้ ราวกับจะบอกว่า ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วนั่นเอง

หลังจากวันสงกรานต์ผ่านไปแล้ว ทุกวันไม่เคยมีทหารคนใดย่างกรายเข้าไปในหมู่บ้านเข็กน้อยนั้นอีกเลย เพราะรู้ว่าเข้าไปก็ทำอะไรไม่ได้ แล้วแค้นล่ะ จะชำระอย่างไร เพื่อน-ลูกน้อง มิตายฟรีรึ.....เรื่องนี้มีทางออก เมื่อสังหารข้าศึกในหมู่บ้านไม่ได้ก็สังหารนอกหมู่บ้านซี่ เพราะสามารถแยกได้ว่า หน้าไหนคือ ผกค.แม้วแดง กับคนไหนคือประชาชนบริสุทธิ์ จึง เป็นหน้าที่และภารกิจของหน่วยลาดตระเวน ออกซุ่มโจมตีในป่าตามภูมิประเทศนอกหมู่บ้าน ทั้งกลางวันกลางคืน

ภารกิจ “แค้นต้องชำระ” ครั้งนี้ ระยะเวลาเพียง 15-20 วัน ซุ่มโจมตีแม้วแดงบ้านเข็กน้อย พร้อมอาวุธ ได้ 6 คน แม้จะได้น้อยไปหน่อยแต่ก็หมดโอกาส เพราะบรรดาแม้วแดงผู้ชายพากันหลบหนีจากหมู่บ้านเข้าป่าสมทบกับ ผกค.ในรังใหญ่กันหมด หลงเหลือแต่ผู้หญิง คนแก่ และเด็ก อยู่เฝ้าบ้านทำมาหากินเล็กๆน้อยๆเท่านั้น เช่นเคยที่ฝ่ายทหารต้องยื่นมือส่งความช่วยเหลือไปให้ เพราะถือว่าเราคือ “ทหารของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว” เช่นเดียวกับม้งผู้บริสุทธิ์ที่เคารพนับถือพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

2..... ช้างตาย 1 ลูกช้างตาย 6
ต่อโอกาสหน้านะ....

ลุงคิมครับผม

[Aorrayong]

สงสัยค่ะ

"พ.ต.หว่าง เซ้ง ว่าง. กับ พ.ต.หวัง ไก วือ. เป็นหัวหน้า......เรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับสองพันตรีม้งลาวคู่นี้ก็มี เหตุการณ์น่าประทับใจอยู่เหมือนกัน"

ทั้งสองท่านอยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับสหายของพวกท่าน จนวินาทีสุดท้ายหรือเปล่า?


"ภารกิจ “แค้นต้องชำระ” ครั้งนี้ ระยะเวลาเพียง 15-20 วัน ซุ่มโจมตีแม้วแดงบ้านเข็กน้อย พร้อมอาวุธ ได้ 6 คน แม้จะได้น้อยไปหน่อยแต่ก็หมดโอกาส เพราะบรรดาแม้วแดงผู้ชายพากันหลบหนีจากหมู่บ้านเข้าป่าสมทบกับ ผกค.ในรังใหญ่กันหมด"

ผกค.รังใหญ่ ตอนนี้ไปอยู่ที่ไหนกันหมดล่ะคะ?

[kimzagass]

พ.ต.หว่าง เซ้ง ว่าง. กับ พ.ต.หวัง ไก วือ. หัวหน้ากลุ่มม้งกู้ชาติลาว ต่อต้านรัฐบาลคอมมูนิสต์ โดยมีนายพลวัง เปา. ลี้ภัยอยู่
ลอสแอลเจริส สหรัฐอเมริกา. ร่วมกับ ซี.ไอ.เอ. เป็นผู้สนับสนุนอยู่เบื้องหลัง กับมีฐานสนับสนุนส่วนหนึ่งอยู่ที่ศูนย์อพยบม้งลาว ที่บ้านวินัย อ.ปากชม จ.เลย......ยุทธศาสตร์รัฐบาลไทย (กองทัพไทย) ยุคนั้น กำหนดว่า ให้ทำการสู้รบกับคอมมูนิสต์นอกประเทศ ด้วยการใช้กำลังรบชาติอื่นแทนกำลังรบของไทยเอง ดีกว่าปล่อยให้คอมมูนิสต์ข้ามาในประเทศแล้วสู้รบในประเทศ ซึ่งจะสร้างความสูญเสียอย่างมหาศาล.....ขนาดนี้ก็ยังไม่วายรบในประเทศ ก็เพราะคนไทยนี่แหละ ไปสมรู้ร่วมคิดกับต่างชาติให้เข้ามาทำลายประเทศของตัวเอง

กลุ่มม้งกู้ชาติกลุ่มนี้ปฏิบัติการเคลื่อนไหวอยู่ในเขตภูเขาควาย (เป็นภูเขาที่มีแร่เหล็กชั้นดีตลอดทั้งเทือก ยาวเป็นร้อย กม. ....
ซี.ไอ.เอ.บอก) แขวงเชียงขวาง ทางตะวันออกเฉียงเหนือ
เวียงจันทน์ ประมาณ 500 กม.

คราวหนึ่งม้งกู้ชาติกลุ่มนี้ถูกกวาดล้างอย่างหนักจากทหารเวียดนาม พ.ต.หวัง ไก วือ. กับ พ.ต.หว่าง เซ้ง ว่าง. รวบรวมม้งที่ไม่ได้เป็นกำลังรบหลักราว 2,000 คน อพยบหนีทหารเวียดนามแบบ "หลบหลีก-หลีกหนี" มาตามแนวป่าเขา กลางคืนเดินทาง กลางวันหลบนอน ตลอด 10 วันจึงเดินทางถึงฝั่งโขง แล้วข้ามมาฝั่งไทย.....งานนี้ ซี.ไอ.เอ. เป็นผู้สนับสนุนเครื่องมือสื่อสารชั้นดี ทีมงานทหารไทย (สายลับ ซี.ไอ.เอ.) เป็นผู้ดำเนินงาน โดยการดักฟังวิทยุสั่งการของทหารเวียดนาม แล้วแจ้งข่าวพร้อมกับกำหนดเส้นทางให้ม้งเหล่านั้นหลบหนี ไม่ให้ไปจ๊ะเอ๋กับทหารเวียดนาม

ม้งข้ามโขงถึงฝั่งไทยได้อย่างปลอดภัย มีตายไป 4 คน เป็นคนแก่อายุมากแล้วเท่านั้น....เกมส์นี้มีอะไรๆที่ประทับใจลุงคิมเป็นอย่างมาก หลายต่อหลายเรื่อง.....คนแบบนี้ก็มีด้วยเหรอ...

พ.ต.หวัง ไก วือ. กับ พ.ต.หว่าง เซ้ง ว่าง. ส่งพรรคพวกเข้าศูนย์อพยบได้แล้วก็เดินทางกลับไปลาวเพื่อทำงานต่อต้านรัฐบาลคอมมูนิสต์ลาวต่อไป ตลอดระยะเวลา 3-4 ปี ต้องเดินทางขึ้นล่องระหว่าง ศูนย์อพยบ-ภูเขาควาย เข้าๆ ออกๆ ชายแดนไทยเป็นว่าเล่น.....แล้วข่าวพันตรีม้งทั้งสองก็หายไป บางข่าวว่าถูกทหารเวียดนามสังหารไปแล้ว บางข่าวก็ว่าอพยบไปอยู่กับนายพลวังเปา.ที่สหรัฐ อเมริกาแล้ว

กรณี "รังใหญ่" ผู้ก่อการร้ายคอมมูนิสต์ เขตภูหินร่องกล้า. วันนี้ถ้าติดตามข่าวของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยก็จะพบว่า ฐานที่มั่นเก่า ผกค. ได้ถูกพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวหมดแล้ว ทั้งโซนที่เคยเป็นรัง ผกค. และโซนที่เคยเป็นฐานที่มั่นฝ่ายรัฐบาล (ทหาร-ตำรวจ-อส.) .... บ่อยครั้งจะมีข่าวที่อดีต ผกค. ระดับปลายแถว ที่วันนี้ยังเป็นชาวบ้านยากจนธรรมดาๆ อยู่ กับอดีต ผกค.ระดับแกนนำ ที่วันนี้เป็นนักวิชาการ. นักการเมือง. มีเกียรติยศชูคอเชิดหน้าอยู่ในสังคมชั้นสูง เขาจัดงานวันรำลึกที่ภูหินร่องกล้า. ไว้อาลัยเป็นเกียรติให้แก่ผู้เคยหลงผิด คิดเปลี่ยนแปลงระบบการปกครองจากระบอบประชาธิปไตย อันมีประมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุข ไปสู่ระบอบคอมมูนิสต์ อันเป็นระบบเผด็จการสมบูรณ์แบบ..... พวกนี้ไม่ได้สำนึกเลยว่าเคย "คิดผิด" อย่างมหันต์ ยังหลงคิดว่าสิ่งที่ได้ทำไปนั้นเป็นสิ่งถูกต้อง......

ตอบโจทย์วันนี้.....
ถ้าวันนั้น ประเทศไทยต้องเปลี่ยนแปลงระบบการปกครองไปเป็นแบบคอมมูนิสต์แล้ว วันนี้ประเทศไทยจะมีสภาพเป็นอย่างไร
คำตอบก็คือ ..... ดู พม่า. ลาว. เขมร. เวียดนาม. นั่นแหละ วัน
นี้ล้าหลังไทยเราเท่าไหร่

และวันนี้.... ไม่เคยมี ทหาร-ตำรวจ-อส. เจตนาย่างกรายไปยังแหล่งท่องเที่ยวที่พัฒนาแล้วย่านนี้เลย เว้นเสียแต่เป็นเส้นทางผ่านเท่านั้น.....ทุกครั้งที่เราเดินทางผ่าน ก็ให้สะท้อนใจ ภาพคนตาย ประชาชนผู้บริสุทธิ์-ลูกน้อง-เพื่อน-ผู้บังคับบัญชา ยังหลอนอยู่ในความรู้สึก ทุกความทรงจำยังติดแน่น เหมือนเหตุการณ์เพื่งผ่านไปเมื่อวานนี้เอง



ไปสู่สุขคติเถิดเพื่อน....สุขเถิดประชาทหารกล้าจะคุ้มภัย
ลุงคิมครับผม

[Aorrayong]

[ott_club]

ไม่น่าเชื่อ ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย สนุก ตื่นเต้น มันส์ส์..