ผู้ส่ง |
ข้อความ |
kimzagass |
ตอบ: 28/12/2010 10:00 am ชื่อกระทู้: |
|
แต่ลุงคิมว่า "กำลังดีนะ" .....เห็นแล้วสบายตาเยอะเลย
ลุงคิม (อยากเป็นอย่างนี้บ้าง) ครับผม |
|
|
nokkhuntong |
ตอบ: 28/12/2010 12:33 am ชื่อกระทู้: |
|
เอ..รู้สึกว่าน้ำหนักตัว และสายตาเรา
จะทำให้ใคร ๆ แถวนี้ มีปัญหา....น๊าเนี่ย
นกขุนทอง |
|
|
napassorn |
ตอบ: 27/12/2010 9:41 pm ชื่อกระทู้: |
|
ใครสายตาดี ช่วยดูหน่อยว่า
PH เท่าไหร่ ???
|
|
|
napassorn |
ตอบ: 27/12/2010 9:37 pm ชื่อกระทู้: |
|
อ๊อฟ รายงานตัวคร๊าบ
|
|
|
napassorn |
ตอบ: 27/12/2010 9:34 pm ชื่อกระทู้: |
|
|
|
|
napassorn |
ตอบ: 27/12/2010 9:30 pm ชื่อกระทู้: |
|
สบาย ๆ สไตล์ไร่ลุงคิม
|
|
|
napassorn |
ตอบ: 27/12/2010 9:25 pm ชื่อกระทู้: |
|
ครั้งแรกในชิวิต
ที่ได้นอนศาลากลางน้ำ
ฟังเสียงปลากินเหยื่อทั้งคืน
|
|
|
catcaty |
ตอบ: 05/12/2010 2:10 pm ชื่อกระทู้: |
|
[quote="Sita"]...เขียนได้ดี น่าติดตามมากๆๆ ขอบอก ใช้คำได้น่าสนใจเป็นที่สุด
แบบนี้แต่งนิยายขายได้สบายเลยนะพี่หมึก ถ้าจะเขียนเมื่อไหร่บอกนะ
จะช่วยอุดหนุน เล่มนึง
กลัวคนเค้าจะรู้ว่าเป็นเรื่องของตัวเองจริงๆเลยต้องบอกว่าเป็นเรื่อง "สมมุติ" ใช่ม๊า......ตัวเอง..
แป้งเอง..[/quote
ลูกผู้ชายทำผิดก็ต้องกล้ารับสิ ไม่เห็นจะอายใคร ผู้ชายทำร้ายผู้หญิงก็ไม่ใช่ลูก
ผู้ชายสินะ (ดีนะมีคนเห็นไม่ถึงร้อยคน) ดีนะที่เป็นเมีย...ถ้าเป็นคนอื่นละก็,,ฮึ่ม (วิ่งเร็วกว่านี้)
หมึกครับผม (ใครที่ชอบกลับบ้านเช้า...ระวัง...! |
|
|
Sita |
ตอบ: 04/12/2010 7:47 pm ชื่อกระทู้: |
|
...เขียนได้ดี น่าติดตามมากๆๆ ขอบอก ใช้คำได้น่าสนใจเป็นที่สุด
แบบนี้แต่งนิยายขายได้สบายเลยนะพี่หมึก ถ้าจะเขียนเมื่อไหร่บอกนะ
จะช่วยอุดหนุน เล่มนึง
กลัวคนเค้าจะรู้ว่าเป็นเรื่องของตัวเองจริงๆเลยต้องบอกว่าเป็นเรื่อง "สมมุติ" ใช่ม๊า......ตัวเอง..
แป้งเอง.. |
|
|
kimzagass |
ตอบ: 04/12/2010 7:19 pm ชื่อกระทู้: |
|
catcaty บันทึก: | บ่ายแก่ๆของวันหนึ่ง ท่ามกลางเปลวแดดที่แตกประกายยิบๆ นอกชายคาบ้าน
"อั้ยหมึก" นั่งก้มหน้าก้มตาประกอบเครื่องรถอย่างขมักเขม้น หน้าดำคร่ำเครียด
เหงื่อไหลไคลย้อยที่ร้านซ่อมของตัวเองที่อยู่หน้าบ้าน สายตาก็คอยเหลือบ
มองกลับเข้าไปภายในบ้านอย่างเมือนกับหวาดระแวงอะไรสักอย่างหนึ่งอยู่บ่อย
ครั้ง....บรรยากาศของวันนั้นช่างเงียบเชียบไร้ผู้คน ความอบอ้าวของอากาศก็ช่าง
มากเสียจนออกจะร้อนๆไปทั่วร่าง จนเหงื่อไหลออกมา แต่มันก็ยังน้อยกว่าความ
ร้อนรุ่มที่อยู่ในอกของ "อั้ยหมึก"
จนในที่สุดความเงียบก็ถูกทำลายลงอย่างราบคาบจากเสียงตะโกนที่ดังออกมาจาก
ในบ้าน สำหรับคนอื่นมันอาจจะไม่ดังนัก แต่สำหรับ "อั้ยหมึก" มันช่างดัง ดังปาน
เสียงโกญจนาท มันดังแทรกซึมเข้าไปทุกอณูของร่างกาย เสียงนั้นตะโกนว่า "อั้ย
หมึก มึงตายยยยย" จังหวะนั้น อั้ยหมึกหันขวับกลับสิ่งที่เห็นจากการเก็บราย
ละเอียดที่รวดเร็วยิ่งกว่าทหารที่อยู่ในสนามรบก็คือ ร่างของผู้หญิงคนหนึ่งที่รูปร่าง
หน้าตาค่อนข้างดี (เมียมันเอง) พุ่งพรวดออกมารวดเร็วปานใช้กำลังภายในขั้นสูง
นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้ "อั้ยหมึก" หัวใจแทบหยุดเต้น สิ่งที่อยู่ในมือของเธอต่าง
หากที่ทำให้ "อั้ยหมึก" ตกตะลึงตาค้าง ในช่วงเสี้ยววินาที ความดำมะเมื่อมของเนื้อ
เหล็กชั้นดีที่ดูขลังขรึมที่ประกอบกันขึ้นเป็นอาวุธสงครามชนิดหนึ่ง "มันคือ ดาบ
ปลายปืน"
ดาบปลายปืนที่หล่อนกำไว้แน่น จนด้ามดาบแทบแหลกนั้น ชี้ตรงมาที่ร่างของมันตรง
แหนวพร้อมกับการพุ่งออกมาของหล่อน...เซลล์สมองที่เป็นส่วนประมวลผล
ของ "อั้ยหมึก" ทำงานอย่างรวดเร็ว อย่างคุ้นเคย และเคยชินจากที่เคยประสบ
เหตุการณ์ทำนองนี้มาหลายหน ประสาทสั่งการ สั่งการให้อวัยวะหลายๆ ส่วนทำงาน
พร้อมๆกัน ...วิ่งๆๆๆๆๆ วิ่งอย่างเดียว วิ่งอย่างตั้งจุดหมายไว้อย่างเดียว คือ รักษา
ชีวิตเอาไว้ให้ได้ ไม่แม้แต่จะหันหลังกลับมาดูว่าหล่อนตามมาหรือไม่...จนกระทั่ง
เท้าเจ้ากรรมสะดุดกับอะไรสักอย่างหนึ่ง ล้มกลิ้งหัวคะมำ ม้วนลงไปคลุกฝุ่นหลาย
ตลบ "อั้ยหมึก" คิดอย่างร้อนรน กรูตายแน่..พร้อมกับตะเกียกตะกายลุกขึ้นมา
เหลียวหน้ากลับไปมองทางที่วิ่งมา ...อ้าวหล่อนไม่ได้ตามมานี่หว่า ......
คุณjobฯ คุณคงไม่เคยเจอแบบนี้ ปัญหาชีวิตครอบครัวไม่มีรูปแบบตายตัวเพราะ
ต่างคนก็ต่างจิตใจ ต่างความคิด อยู่ที่ว่าจะปรับตัวปรับใจให้ยอมรับและเข้าใจกันได้
หรือเปล่า? คำแนะนำของพี่ก็คือ เอาใจออกมาคุยกัน จะแบบจับเข่าคุยกัน หรือจะ
จับอะไรคุยกันก็แล้วแต่สะดวก (แต่อย่าจับไม้หน้าสามคุยกันนะ) คุณอยู่กันสองคน
คงไม่มีใครรู้และเข้าใจปัญหาของคุณเท่าคุณสองคนหรอกจริงมั้ย ? โจทย์ไม่ต้องตั้ง
เพราะมันมีอยู่แล้ว ตีมันให้แตก แล้วจะแก้ได้ไอ้น้อง ลุย....พี่เอาใจช่วย
หมึกครับผม
(เรื่องที่เอามาเล่า เป็นเรื่องสมมตินะครับ ...อย่าคิดว่าเป็นเรื่องจริง แหะ แหะ ) |
อั้ยหมึก..... หลงตั้งใจอ่าน ตั้งใจแต่งอาร์ตเวิร์ค เว้นวรรคย่อหน้าให้ดูสวย กระทั่งบันทัดสุดท้าย จบแบบนี้เองเหรอ.....มึงตัยยยยยยย
ลุงคิม (เคลิ้ม) ครับผม |
|
|
napassorn |
ตอบ: 04/12/2010 5:25 pm ชื่อกระทู้: |
|
ไร่อ้อยนภัสสร
มาไร่กล้อมแกล้มทั้งที ต้องถ่ายรูปเป็นที่ระลึก
เดี๋ยวจะว่ามาไม่ถึงเสียนี่...
ให้คนอื่นอิจฉาเล่น ๆ ว่างั้น...
|
|
|
kimzagass |
ตอบ: 03/12/2010 7:42 pm ชื่อกระทู้: |
|
napassorn บันทึก: | ลมหนาวเริ่มเยือนมาอีกแล้ว
อย่างไรเสียหาเสือกันลมหนาว
สวมใส่กันบ้างก็ดีนะ เพื่อจะได้ปรับ
ตัวรับสภาพอากาศที่เปลี่ยน
แต่ก็ยังไม่หนาวมากนะ
อย่างไรก็ขอให้ ลุงคิม รักษาสุขภาพ
ด้วยนะลุง ทุกคนเป็นห่วง
โดยเฉพาะ น้อง A - น้อง Soup |
thank you ............ |
|
|
Soup |
ตอบ: 03/12/2010 7:39 pm ชื่อกระทู้: |
|
napassorn บันทึก: | ด้วยนะลุง ทุกคนเป็นห่วง
โดยเฉพาะ น้อง A - น้อง Soup |
อ้าว พี่เกียรติ มาพูดแทนผมเสียนี่
ลุงคิมเครียดมากไม่ดีนะครับ มีผลต่อกระเพาะ (ทำให้กรดหลั่งออกมามาก) ทำให้
เสียสุขภาพนะครับ ปัญหาเดี๋ยวมันก็แก้ได้ไปตามเรื่องของมันแหละครับ แต่ต้องใช้เวลา
น้องแป้ง ที่พูดน่ะเรื่องจริงนะ แต่ปัญหาตอนนี้แทบไม่มีแล้ว ตอนแต่งงานใหม่ ๆ มี
แต่เรื่องทะเลาะกัน เรื่องไร้สาระทั้งน้าน....
อ้อ คุณ joBcoMmatammai ผมลืมบอกว่าให้คุณหอมแก้มและจูจุ๊บด้วยนะ
เป็นการแสดงออกว่าคุณรักเธอ แล้วเธอก็จะสบายใจขึ้นและไม่คอยหาเรื่องอีก (ใคร
จะว่าออกเรท xxx หรือเปล่าเนี่ยยยยยย... ผมปรารถนาดีนะ) ผมใช้วิธีนี้ได้ผล |
|
|
napassorn |
ตอบ: 03/12/2010 7:06 pm ชื่อกระทู้: |
|
ลมหนาวเริ่มเยือนมาอีกแล้ว
อย่างไรเสียหาเสือกันลมหนาว
สวมใส่กันบ้างก็ดีนะ เพื่อจะได้ปรับ
ตัวรับสภาพอากาศที่เปลี่ยน
แต่ก็ยังไม่หนาวมากนะ
อย่างไรก็ขอให้ ลุงคิม รักษาสุขภาพ
ด้วยนะลุง ทุกคนเป็นห่วง
โดยเฉพาะ น้อง A - น้อง Soup |
|
|
catcaty |
ตอบ: 03/12/2010 6:29 pm ชื่อกระทู้: |
|
บ่ายแก่ๆของวันหนึ่ง ท่ามกลางเปลวแดดที่แตกประกายยิบๆ นอกชายคาบ้าน
"อั้ยหมึก" นั่งก้มหน้าก้มตาประกอบเครื่องรถอย่างขมักเขม้น หน้าดำคร่ำเครียด
เหงื่อไหลไคลย้อยที่ร้านซ่อมของตัวเองที่อยู่หน้าบ้าน สายตาก็คอยเหลือบ
มองกลับเข้าไปภายในบ้านอย่างเมือนกับหวาดระแวงอะไรสักอย่างหนึ่งอยู่บ่อย
ครั้ง....บรรยากาศของวันนั้นช่างเงียบเชียบไร้ผู้คน ความอบอ้าวของอากาศก็ช่าง
มากเสียจนออกจะร้อนๆไปทั่วร่าง จนเหงื่อไหลออกมา แต่มันก็ยังน้อยกว่าความ
ร้อนรุ่มที่อยู่ในอกของ "อั้ยหมึก"
จนในที่สุดความเงียบก็ถูกทำลายลงอย่างราบคาบจากเสียงตะโกนที่ดังออกมาจาก
ในบ้าน สำหรับคนอื่นมันอาจจะไม่ดังนัก แต่สำหรับ "อั้ยหมึก" มันช่างดัง ดังปาน
เสียงโกญจนาท มันดังแทรกซึมเข้าไปทุกอณูของร่างกาย เสียงนั้นตะโกนว่า "อั้ย
หมึก มึงตายยยยย" จังหวะนั้น อั้ยหมึกหันขวับกลับสิ่งที่เห็นจากการเก็บราย
ละเอียดที่รวดเร็วยิ่งกว่าทหารที่อยู่ในสนามรบก็คือ ร่างของผู้หญิงคนหนึ่งที่รูปร่าง
หน้าตาค่อนข้างดี (เมียมันเอง) พุ่งพรวดออกมารวดเร็วปานใช้กำลังภายในขั้นสูง
นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้ "อั้ยหมึก" หัวใจแทบหยุดเต้น สิ่งที่อยู่ในมือของเธอต่าง
หากที่ทำให้ "อั้ยหมึก" ตกตะลึงตาค้าง ในช่วงเสี้ยววินาที ความดำมะเมื่อมของเนื้อ
เหล็กชั้นดีที่ดูขลังขรึมที่ประกอบกันขึ้นเป็นอาวุธสงครามชนิดหนึ่ง "มันคือ ดาบ
ปลายปืน"
ดาบปลายปืนที่หล่อนกำไว้แน่น จนด้ามดาบแทบแหลกนั้น ชี้ตรงมาที่ร่างของมันตรง
แหนวพร้อมกับการพุ่งออกมาของหล่อน...เซลล์สมองที่เป็นส่วนประมวลผล
ของ "อั้ยหมึก" ทำงานอย่างรวดเร็ว อย่างคุ้นเคย และเคยชินจากที่เคยประสบ
เหตุการณ์ทำนองนี้มาหลายหน ประสาทสั่งการ สั่งการให้อวัยวะหลายๆ ส่วนทำงาน
พร้อมๆกัน ...วิ่งๆๆๆๆๆ วิ่งอย่างเดียว วิ่งอย่างตั้งจุดหมายไว้อย่างเดียว คือ รักษา
ชีวิตเอาไว้ให้ได้ ไม่แม้แต่จะหันหลังกลับมาดูว่าหล่อนตามมาหรือไม่...จนกระทั่ง
เท้าเจ้ากรรมสะดุดกับอะไรสักอย่างหนึ่ง ล้มกลิ้งหัวคะมำ ม้วนลงไปคลุกฝุ่นหลาย
ตลบ "อั้ยหมึก" คิดอย่างร้อนรน กรูตายแน่..พร้อมกับตะเกียกตะกายลุกขึ้นมา
เหลียวหน้ากลับไปมองทางที่วิ่งมา ...อ้าวหล่อนไม่ได้ตามมานี่หว่า ......
คุณjobฯ คุณคงไม่เคยเจอแบบนี้ ปัญหาชีวิตครอบครัวไม่มีรูปแบบตายตัวเพราะ
ต่างคนก็ต่างจิตใจ ต่างความคิด อยู่ที่ว่าจะปรับตัวปรับใจให้ยอมรับและเข้าใจกันได้
หรือเปล่า? คำแนะนำของพี่ก็คือ เอาใจออกมาคุยกัน จะแบบจับเข่าคุยกัน หรือจะ
จับอะไรคุยกันก็แล้วแต่สะดวก (แต่อย่าจับไม้หน้าสามคุยกันนะ) คุณอยู่กันสองคน
คงไม่มีใครรู้และเข้าใจปัญหาของคุณเท่าคุณสองคนหรอกจริงมั้ย ? โจทย์ไม่ต้องตั้ง
เพราะมันมีอยู่แล้ว ตีมันให้แตก แล้วจะแก้ได้ไอ้น้อง ลุย....พี่เอาใจช่วย
หมึกครับผม
(เรื่องที่เอามาเล่าเป็นเรื่องสมมตินะครับ...อย่าคิดว่าเป็นเรื่องจริง แหะ แหะ ) |
|
|
Sita |
ตอบ: 03/12/2010 6:24 pm ชื่อกระทู้: |
|
คุณลุงคะ...แป้งไม่ใช่ยักษ์มารนะคะ..
บอกแล้ว..หน้าตาไปวัดตอนสายๆได้
พระเณรไม่แตกกระเจิง อย่างมากก็แค่
เลี่ยงๆไป..ส่วนน้ำจิตน้ำใจก็ง้าม..งาม
จะกลัวอะไรกันคะ....ไม่กินตับใครหรอกค่ะ
แฮ่..ฮึ่ม..แฮ่..!!!
แป้ง.. |
|
|
kimzagass |
ตอบ: 03/12/2010 5:27 pm ชื่อกระทู้: |
|
อั้ยหมึก.....อย่าเอาตัวรอดคนเดียวซิ (วะ)
ไม่รู้จักฤทธิ์ลูกคนนี้เหรอ ?
ลุงคิม (ชักปอดๆ) ครับผม |
|
|
catcaty |
ตอบ: 03/12/2010 4:56 pm ชื่อกระทู้: |
|
ฮ่ะ ฮ่ะ ผมเตือนลุงแล้ว.....งานนี้ผมไม่เกี่ยวครับ ผมแค่เอาประโยคเก่าๆมาบอกเล่าเท่านั้น
หมึกครับผม |
|
|
Sita |
ตอบ: 03/12/2010 12:54 pm ชื่อกระทู้: |
|
กราบสวัสดีค่ะคุณลุง....
แป้งเองค่ะ ตัวหนังสือจริงไม่มีตัวไม่มีเสียง
มีอะไรเหรอคะคุณลุง..ไม่แน่ใจอะไรเหรอคะ
แป้งเองค่ะ(จริงๆ) |
|
|
kimzagass |
ตอบ: 03/12/2010 12:40 pm ชื่อกระทู้: |
|
แป้ง..... หนูแป้งนะเนี่ยยยยย.... |
|
|
Sita |
ตอบ: 03/12/2010 11:26 am ชื่อกระทู้: |
|
...ที่คุยๆกันอยู่นี่ เรื่องจริงหรือล้อเล่นกันคะ
แป้งจะได้ตามเรื่องถูก...ไม่งั้นเดี๋ยวโผล่มา
ผิดที่ผิดจังหวะแล้วมันจะแย่.......
...อ้อ มีอีกเรื่องที่บอกว่าแป้งเป็น จาตุกัลยาณีน่ะ...แป้งเคืองนะ ขอบอก จริงๆมันต้อง เบญจ
มันยังขาด"โง่" ไปอีกอย่าง มันไม่ครบเบญจ
เคือง..ค่ะ เคือง....
แป้ง....(เบญจกัลยาณีแบบฉบับของลุงคิม จริงแท้แน่นอน) |
|
|
joBcoMmatammi |
ตอบ: 03/12/2010 10:35 am ชื่อกระทู้: |
|
Soup บันทึก: | คุณ joBcoMmatammi
เมียคุณคล้าย ๆ กับเมียผม แต่เมียผมไม่ได้ขึ้หึงแต่ขี้งอน ต้องการการเอาใจใส่สูง
แล้วก็มักจะคิดว่าเราไม่รักได้ง่าย ๆ
ให้กอดเมียบ่อย ๆ แล้วก็บอกว่าผมรักคุณ แค่นั้นแหละ แก้ปัญหาได้ครับ |
ผมก็ยังสงสัยว่าทำไมคุณเธอ ต้องคิดว่าไม่รักด้วยนะ ไม่รักจะทำอาชีพเสริมทำไม
ไม่รักจะให้คุณเธออยู่เฉยๆ หาเงินมาให้ใช้ทำไม ไม่รักจะวางชีวิตในอนาคตทำไม
บางทีเหนื่อยไปก็ต้องต้องการนางเงือก มาคอยให้กำลังใจ ไม่ใช่นาง
ยักษ์ ที่มาคอยบั่นทอนกำลังใจ
(เมื่อวานผมตีหน้ามึน เข้าบ้าน คุณเธอก็ไปนอนบ้านแม่เธอ)
ขอบคุณลุงและคุณซุปครับ เดี๋ยวเที่ยงนี้ไปลองเลยครับ |
|
|
Soup |
ตอบ: 03/12/2010 9:48 am ชื่อกระทู้: |
|
คุณ joBcoMmatammi
เมียคุณคล้าย ๆ กับเมียผม แต่เมียผมไม่ได้ขึ้หึงแต่ขี้งอน ต้องการการเอาใจใส่สูง แล้วก็มักจะคิดว่าเราไม่รักได้ง่าย ๆ
ให้กอดเมียบ่อย ๆ แล้วก็บอกว่าผมรักคุณ แค่นั้นแหละ แก้ปัญหาได้ครับ |
|
|
kimzagass |
ตอบ: 02/12/2010 6:14 pm ชื่อกระทู้: |
|
ระบายออกมาเถอะ ลุงคิมรับได้ ถ้าได้ระบายออกมาซะบ้าง เชื่อว่าอะไรๆคงดีขึ้น
โดยเฉพาะอารมย์ ถ้าอารมย์โปร่งซักหน่อยอาจจะเห็นช่องทางแก้ปัญหาได้
เรื่องทำนองนี้เหมือนผงเข้าตา ตัวเองเอาออกเองไม่ได้ ต้องอาศัยไหว้วานคนอื่น
เอาออกให้
เอ้า. พวกเรา ใครมีแนวคิดดีๆ เสนอมาได้นะ ส่วนของลุงคิมขอเวลานี้ดนึ่ง
เพราะลุงคิมเองก็เครียดเหมือนกัน แต่คนละเรื่องกันกับคุณเท่านั้นแหละ
ลุงคิม (เห็นใจ หัวอกลูกผู้ชายเหมือนกัน) ครับผม |
|
|
joBcoMmatammi |
ตอบ: 02/12/2010 2:34 pm ชื่อกระทู้: |
|
ขอระบายหน่อยครับลุง (จาตุกัลยาณีอยู่ไหน)
คุณเมียของผม
ตอนเช้าก่อนเราไปทำงานชวนทะเลาะ กั๊กเราว่าจงอย่ามีกิ๊ก ถ้าไม่ทานข้าวเช้าแสดง
ว่าเราไปทานกับกิ๊ก ถึงแม้บางวันตื่นสาย ก็ต้องไปทำงานสาย ก็ต้องทาน และส่วน
ใหญ่ผมจะตื่นสายซะด้วย ทำงานสายทุกวัน หัวหน้าก็ด่าเรา ไม่ได้ด่าคุณเมีย (คุณ
เธอบอกงานสำคัญกว่าเมียไม่ได้)
ตอนกลางวันไม่มาทานข้าวบ้านแสดงว่าไปทานกับกิ๊ก ทั้งๆที่เรางานยุ่ง ไม่กลับไป
ทานบ้านแตก (ต้องไปทานข้าวบ้าน เพราะคุณเธอบอกงานสำคัญกว่าเมียไม่ได้)
ตอนเย็นถ้าทานข้าวทำท่าไม่อร่อย แสดงว่าไปทานกับกิ๊กมา (เกิดเรื่องราวทะเลาะ
กันใหญ่โต)
ตอนกลางคืนเราจะนอน ทำงานมาเพลีย ก็นอนไม่ได้ ต้องรับฟังเรื่องราวที่คุณเมีย
น้อยอกน้อยใจก่อนถึงจะนอนได้ ถ้าไม่ให้หนุนแขน แสดงว่าเราเปลี่ยนไป แต่ตอน
หัวค่ำทะเลาะกันแล้วใครจะมีอารมณ์ไปให้หนุนแขน (อย่างไรก็ต้องให้หนุน เพราะ
คุณเธอบอกอีกว่า ไม่เห็นความสำคัญของคุณเมีย เดี๋ยวทะเลาะกันอีก)
และคุณเมียเวลาทะเลาะแล้วคุณเธอต้องการเคลียร์เดี๋ยวนั้น เคยตกลงกันว่าให้ใจ
เย็นก่อนค่อยเคลียร์ แต่ก็แค่ตกลง เธอไม่ทำ จะทำไม สรุป ถ้าเราไม่เคลียร์เธอบอก
เลิกกัน เราโมโห เอ้า จะเลิกก็เลิกซิวะ เบื่อพูดกันไม่รู้เรื่อง คุณเมียร้องไห้ บ่อน้ำตา
แตก แล้วพูดว่า แล้วทำไมตอนแรกก่อนที่จะเอาเธอมาเป็นเมียไม่ทำอย่างนี้ เธอจะ
ได้ไม่เสียอนาคต หรือไม่ก็ไปมีอนาคตกับคนที่ดี เราทำให้ชีวิตเธอล้มเหลว แล้วก็มา
ทิ้งให้เธออยู่กับความล้มเหลว อ้าว แล้วมันยังไงครับคุณเมีย ผมพูดอะไรไปคุณก็ไม่
ฟังซักนิดนึง คุณเธอคิดแต่ว่า ที่เธอคิดนั้นว่าเราเป็นอย่างโน้นอย่างนี้ นั่นคือความ
จริง และไม่มีเหตุผลอะไรมาลบล้างได้แล้ว ต่อให้เราพูดให้ตายอีก เธอบอกว่าจะ
เชื่อที่ผมพูดก็ต่อเมื่อผมลาออกจากงานที่ทำอยู่ (ผมก็ทำงานอย่างอื่นไม่เป็น และ
ผมคิดว่าข้อเสนอของไม่มีเหตุผล) แล้วเธอก็สรุปมาว่า ถ้าอย่างนั้นเราควรห่างกัน
ซัก 7 วัน ถ้าไม่มีอะไรดีขึ้น ก็คงต้องเลิกกัน
เรื่องราวของผมเป็นอย่างนี้ครับ ผมเคยเป็นอย่างนี้มาแล้วครั้งนึง ซึ่งผมยอมไปง้อ
เพราะว่าผมผิด ผมเคยเจ้าชู้ เคยมีกิ๊ก (ก่อนมีเมียผมได้ชื่อว่าเสือผู้หญิง) แต่สรุป
แล้วผมก็รักคุณเมียและผมก็เลิกแล้ว แบบเลิกขาดเลยลุง แต่เธอก็ชอบดักชอบชวน
ทะเลาะเกี่ยวกับเรื่องกิ๊กนี้ และผมคิดว่าคงรับสภาพแบบที่เธอเป็นได้แบบนี้ได้ เพราะ
ผมเคยทำผิดมาก่อน แต่ตอนนี้ผมชักไม่แน่ใจ เพราะมันเกิดเป็นครั้งที่ 2 ครั้งแรกผม
ขาดทุนไปกับร้านที่เปิดด้วยกัน 120,000 บาท เธอบอกว่าที่เธอเป็นอย่างนี้ก็เพราะ
รักผมไม่อยากให้ผมไปมีคนอื่น
ผมรู้สึกว่าผมอยู่กับเธอแล้วผมทำงานไม่ได้ อย่างงานประจำก็อย่างนึงครับ งานเสริม
อย่างไร่อ้อยก็เป็นเหมือนกัน เรียกว่าเราไปไหนเธอไปด้วย แต่ผมก็คิดว่าดีครับ ให้
ตามมาแหละดี จะได้รู้ว่าเราทำอะไร จะได้มีหลักฐานพิสูจน์ได้ แต่ไม่ใช่ครับ ผมก็
ให้ดูก่อนเพราะเธอทำไม่เป็น เดี๋ยวค่อยทำตาม แต่เธอไม่ ก็ฉันจะทำ จะทำไม ฉัน
อยากช่วย ฉันผิดหรอ ฉันก็เป็นอย่างนี้ไม่ดีเหมือนกิ๊กเธอหรอก เอ้าทะเลาะกันอีก
แล้ว วันพรุ่งนี้เธอไม่ต้องไปนะ ผมจะทำเอง คุณเธอบอกว่าจะแอบไปหากิ๊กอีกใช่
ไหม จะอย่างโน้นอย่างนี้ เอ้า ทะเลาะๆ สรุปอ้อยกรู เน่าพอดี และเธอบอกที่เธอเป็น
แบบนี้เพราะรักผม
ซึ่งที่จริงผมไม่ได้มีคนอื่น แต่ชีวิตผมเลยต้องเป็นแบบนี้ทุกวัน ทะเลาะแบบนี้เกือบ
ทุกวัน เดินหนีก็ไม่ได้ เธอไม่ยอม ผมเคยวิ่งหนี (เพื่อรอให้ใจเย็นก่อนค่อยคุย) แต่
คุณเธอไม่ยอมวิ่งตามจนแท้งลูกไป 1 คน ผมควรจะทำอย่างไรดี เพราะผมเคยคุย
กันหลายครั้งแล้ว มันก็เป็นเหมือนเดิม สรุปมันต้องแก้ไขอย่างไรครับลุง
ผมขอโทษที่ผมผิดที่ผิดทางผิดเว็บ แต่ผมเครียดจริงๆลุง เมื่อเช้าเธอก็มาทะเลาะกับ
ผมถึงที่ทำงาน และผมก็โดนทุบด้านหลัง 1 ที เธอเขย่า กระชากว่า ทำไมถึงทำให้
ชีวิตเธอเป็นแบบนี้ (ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย ผมตื่นสาย 2 วันแล้วไม่ได้กินข้าวเช้า
เพราะผมไปหว่านยิปซั่มมา 2 เย็น และก็มีเธอไปด้วย) ผมบอกมีอะไรคุยกันที่บ้าน
ได้ไหม สรุป ไม่ได้ คนมองให้เต็มหมด และคุยกันข้อสรุปเหมือนเดิมครับ 7 วัน ผม
ปรึกษาใครไม่ได้ เพราะผมเคยปรึกษาแล้วผมทำคนที่ให้คำปรึกษาเกือบทุกคน
เดือดร้อน เพราะผมมาแล้วทั้งนั้น เพราะผมเลือกที่จะไปง้อคุณเธอ ผมไม่อยากล้ม
เหลวเป็นครั้งที่ 2 ครับ |
|
|