[Aorrayong]

ที่มา http://www.doae.go.th/rice%20homepage/mayjune/tumnaindustryp6.htm

การพัฒนาการทำนาเชิงอุตสาหกรรม

การทำนาที่เป็นมาตั้งแต่อดีตเกษตรกรจะต่างคนต่างทำ นาใครนามัน บางคนทำเร็ว บางคนทำช้า แล้วแต่กำลังและเงินทุนที่มี ผลผลิตที่ออกมา ก็เป็นไปตามฝีมือของเกษตรกรแต่ละคนบางคนทำนาได้ดี บางคนได้ผลผลิตสูง ผลผลิต ทะยอยออก ต่างปริมาณต่างระยะเวลากัน และที่สำคัญ หากพิจารณาในด้านต้นทุนการผลิตต่อหน่วยน้ำหนักแล้วจะเห็นได้ว่า เรายังมีปัญหาต้นทุนการผลิตสูง เนื่องจากผลผลิตต่อไร่ยังต่ำอยู่ การจัดการใช้ แรงงานในการทำนา ตลอดฤดูยังเป็นปัญหาด้านประสิทธิภาพการผลิตเป็นอย่างมากการผลิตสินค้าในด้านอุตสาหกรรม ส่วนใหญ่จะผลิตออกมาที่ละมาก ๆ ผลิตผลออกมาในลักษณะคุณภาพ ขนาดสม่ำเสมอ ต้นทุนการผลิตต่ำ สามารถจัดการให้มีปริมาณมากน้อยได้ง่าย ขนาดของธุรกิจใหญ่แต่ใช้คนไม่มาก มีการเอาเครื่องจักรกลมาช่วยในการผลิต

เนื่องจากในอนาคต ปัญหาการขาดแคลนแรงงานจะเป็นข้อจำกัดประกอบกับการผลิตทางการเกษตร จำเป็นต้องคำนึงถึงการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน การทำนาให้ได้ผลผลิตสูง ต้นทุนต่ำ คุณภาพดี มีผลิตผลสนองความต้องการของตลาดได้ตลอดระยะเวลา ดังนั้น แนวความคิดในการทำนาเชิงอุตสาหกรรม จึงได้เกิดขึ้น

ในหลักการของการทำนาเชิงอุตสาหกรรมจะพิจารณาในประเด็นต่าง ๆ ดังนี้

1. เป็นการทำนาแปลงขนาดใหญ่ มีปริมาณการผลิตสูง มุ่งเพื่อการค้า สามารถจัดการการผลิตได้ตลอดปีอย่างมีประสิทธิภาพ โดยใช้เทคโนโลยีและ ปัจจัยการผลิต อย่างเหมาะสม

2. จะเป็นลักษณะการทำนาร่วมกัน คล้าย ๆ การลงทุนร่วมกันมีผู้จัดการเป็นผู้ดูแลกำกับรักษาผลประโยชน์ผลกำไรจัดสรรคืนให้ ตามสัดส่วนของผู้ร่วมลงทุน

3. มีการจัดการแรงงานในการทำนาอย่างมีประสิทธิภาพ แรงงานว่างตามฤดูกาล จะให้ทำการอาชีพอื่น ทั้งนี้การใช้เครื่องจักรกลเกษตร เป็นสิ่งที่ต้อง เข้ามามีบทบาท

4. มีการเชื่อมโยงการผลิต การแปรรูป และการตลาดเข้ากันอย่างมีระบบ

การทำนาในลักษณะเช่นนี้ จะสามารถเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตอย่างสูงยิ่ง เป็นการริเริ่มเตรียมการสำหรับอนาคต ซึ่งประเทศไทยจะประสบปัญหา แรงงานขาดแคลนและไม่สามารถแข่งขันได้ในตลาดโลก อย่างไรก็ตามเรื่องอย่างนี้ ต้องค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ ทำ แต่ควรเริ่มต้น ไว้เพื่อศึกษาลู่ทางแก้ไขปัญหาอุปสรรคอันอาจจะเกิดขึ้น