มะม่วงเขียวไข่กา

[hearse]

มะม่วงเขียวไข่กา

เอ ...
นั่นชื่อมะม่วงหรือนั่น
หากว่า ที่หลังบ้านเกิดในเยาว์วัย
ไม่เคยมีต้นมะม่วงเขียวไข่กา สูงเด่นอยู่เดียวดาย
ให้ลูกดกเป็นประจำ ฉันก็คงไม่เชื่อเหมือนกัน ...

เค้ามีทรวดทรงคล้ายกับมะม่วงเขียวเสวย
หากแต่มี เปลือกสีเขียวเข้มอมสีฟ้าครามจางๆ
จะเห็นชัด เมื่อลูกแก่จัด มีฝ้าจับทั่วทั้งลูก
รสชาดมันยามแก่ และหวานจัดยามสุก
เป็นที่หมายปองแก่เพื่อนบ้าน แลญาติมิตรยิ่งนัก
ยิ่งเมื่อคราที่ลมแรงหน้าร้อนมาทีไร
ลูกที่ต้องลมร่วงหล่นใต้ต้น เป็นไม่มีเหลือ

...

คุณตา
ได้เพาะต้นมะม่วงต้นนี้ จากเมล็ดจนเติบใหญ่
โตขึ้นมาฉันก็ได้เห็นเจ้ามะม่วงต้นนี้แล้ว
เคยถามแม่ว่า มันมีมาตั้งแต่เมื่อไร
แม่เองยังบอกว่า โตมาก็ได้กินแล้วล่ะ ...

เค้ามีลำต้นที่สูงตรงขึ้นไปกว่า 2 เมตร
ก่อนที่จะมีกิ่งก้านช่อใบ ...

ฉันพยายามที่จะปีนขึ้นไปบนกิ่งมะม่วง
ในยามที่มีลูกดก ชวนให้เก็บมาบ่มใบตอง ไว้กินยามสุก
หรือแม้แต่ มาสับเป็นฝอยไว้ใส่ในน้ำพริกกระปิ
ไม่เคยสำเร็จสักเที่ยว มีแต่ได้แผลถลอกแสบซิบๆ ซะงั้นล่ะ

...

วันหนึ่ง เมื่อคุณตาป่วยอยู่หลายเดือน
จนท่านได้เสียชีวิตไป เมื่อท่านอายุได้ 69 ปี
เจ้าต้นมะม่วงเขียวไข่กา ก็ได้ทิ้งใบร่วงพรู
ปล่อยให้ต้นแห้ง ร้างใบสีเขียวเข้มอมฟ้า ตายไป ...

...

นับแต่นั้นมา
ฉันไม่เคยได้เห็น และได้กินมะม่วงเขียวไข่กาอีกเลย ...

อ้างอิง : สมัยก่อน สามพรานมีมะม่วงพันธุ์พื้นเมืองอยู่หลายชนิด เช่น มะม่วงตับเป็ด อกร่อง มันเขียวไข่กา น้ำตาลจีน แก้มแดง หนังกลางวัน ตลับนาก พิมเสน กะล่อน ทุเรียน

มะม่วงเหล่านี้ชาวสวนมีปลุกกันแทบทุกสวน พันธุ์ที่อยู่ในความนิยมที่ยั่งยืนมาจนถึงปัจจุบันคือ มะม่วงอกร่อง เป็นมะม่วงที่รสหวานแหลมเหมาะแก่การรับประทานข้าวเหนียวมะม่วงมากที่สุด รองลงมาคือ มะม่วงหนังกลางวัน มะม่วงพันธุ์นี้เมื่อสุกแล้วมีรสหวานพอดี ๆ กลิ่นหอม ลูกยาว เมื่อเนื้อมาก ใช้รับประทานกับข้าวเหนียวมะม่วงได้เหมือนกัน แต่สู้มะม่วงอกร่องไม่ได้

มะม่วงที่ใช้รับประทานตอนดิบและห่าม ๆ คือ มะม่วงเขียวไข่กา ลูกแก่จัดมีรสหวานมัน ถ้าสุกกับต้นจะมีสีเหลืองที่ก้น ชาวบ้านเรียกว่า ปากตระกร้อ จะมีรสหวานมันอร่อยมากปัจจุบันหายากแล้วกำลังจะสูญพันธุ์

ต่อมาในระยะที่เกษตรกรนิยมพัฒนาพันธุ์พืชผักผลไม้กันได้มีการคิดค้นปรับปรุงพันธุ์มะม่วงให้มีคุณภาพดีขึ้น จนมีมะม่วงพันธุ์ใหม่ขึ้นมามีลูกยาวผิวขาวเข้ม แก่จัดมีรสหวานมันกรอบสุกแล้วเนื้อเหลืองหวานมัน คาดว่าใช้พันธุ์ของมะม่วงเขียวไข่กาผสมกับมะม่วงหนังกลางวัน เพราะคุณสมบัติคล้ายมะม่วงทั้ง ๒ พันธุ์ดังกล่าวมาก
ได้มีการนำขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายในพระราชวัง ภายหลังจึงเรียกกันว่า “มะม่วงเขียวเสวย”

ที่มา : http://www.yaicha.net/main/print.php?type=A&item_id=19