ราดสารลำไยแล้วฝนตก....?

[catcaty]

ที่ลุงบอกมาถือเป็น "วิชาการ" นะครับ

ข้อนี้ผมถือเป็นตัวหลักที่จะเอามาประยุกต์ร่วมด้วยช่วยใช้กับหลักการ "ตามความเหมาะสม" ของลำไยแต่ละต้น ที่สภาพโดยรวมแตกต่างกันไป เช่น พิจารณาดูต้นไหนขาดอะไร ใส่เพิ่มตัวนั้นเป็นพิเศษฯ โดยที่เราน่าจะทำได้ เพราะต้นลำไยทั้งสวนมี่แค่สองร้อยต้น

ผมเข้าใจว่าแบบนี้ถูกไหมครับลุง ?


หมึกครับผม

[kimzagass]

สุดยอดทหารนโปเลียน ประเภท 1.....ฉลาด-ขยัน...ขยัน-ฉลาด

หลักการและเหตุผล :
- บำรุงเต็มที่ ย่อมได้ผลผลิตเต็มที่
- เป้าหมายการบำรุง คือ 100% ในแต่ละต้น และ 100% ของทั้งสวน
- ในรอบ 20 วัน ให้สารอาหารทางใบ 1 ครั้ง น่าจะเพียงพอ (เน้นย้ำ...น่าจะ) สำหรับความต้องการของต้น



แนวคิดและปฏิบัติ :
เทคนิคที่ 1
1.... ติดสปริงเกอร์เหนือทรงพุ่ม 1-3 หัว ขึ้นอยู่กับขนาดทรงพุ่ม มีหม้อปุ๋ยขนาดจุ 100-500 ซีซี. ประจำต้น (ของต้นไหนก็ต้นนั้น)
2.... ใช้เวลาให้ปุ๋ยทีละต้นๆ ละ 5 นาที ใน 1 ชม.สามารถทำได้ราว 10 ต้น .... หรือทำงานวันละ 5 ชม.ได้ 20 ต้น .... หรือ 200 ต้นใช้เวลาเพียง 4 วัน เท่านั้น ในขณะที่ค้นคต้องบการปุ๋ยรอบละ 20 วัน นั่นคือ

เทคนิคที่ 2
1.... ติดสปริงเกอร์เหนือทรงพุ่ม 1-3 หัว ขึ้นอยู่กับขนาดทรงพุ่ม มีหม้อปุ๋ยขนาดจุ 500 ซีซี. ประจำโซนๆ ละ 5-10 ต้น ก็จะช่วยให้ประหยัดเวลาได้ 5-10 เท่า เมื่อเปรียบเทียบกับการให้ทีละต้นๆ
2.... ออกแบบ "ระบบ" สปริงเกอร์ให้เพิ่มจำนวนโซนได้เมื่อต้องการ


***** วิธีการให้สารอาหารทางใบแก่พืช ที่ดีและถูกต้องที่สุด คือ ให้น้ำเปล่าไปก่อน เพื่อให้พืชตื่นตัว หรือเตรียมเปิดปากใบ จากนั้นประมาณ 5-10 นาที จึงปล่อยสารอาหารออกไป ทั้งนี้ สารอาหารพืชทางใบจะสามารถผ่านปากใบได้ต่อเมื่อใบยังเปียกอยู่เท่านั้น******


ลุงคิม (มีคนบอก ปล่อยแกบ้าไปคนเดียว) ครับผม

ปล.
ระบบให้น้ำที่เดีที่สุด คือ "น้ำหยด" เนื่องจากรากต้องดูดน้ำตลอด 24 ชม. ถ้ามีน้ำให้เขาดูดไปกินได้ และธรรมชาติของพืช ดูดน้ำจากดินช่วงกลางคืนมากกว่าช่วงกลางวัน เพราะฉนั้น ทางรากน่าจะพิจารณานำระบบน้ำหยดมาใช้งาน

[Sita]

พี่หมึกติดภารกิจด่วนเลยเหรอ...ถึงไม่ได้ไปไร่ลุงคิมน่ะ...???!!!


แป้ง...

[catcaty]

คนอื่นไปกันหมดแล้ว พี่กลัวเอ็งไม่มีคนทะเลาะด้วย เดี๋ยวเอ็งหงอยตาย...!

พี่หมึก

[Sita]

[catcaty]

คนมีสาระส่วนหนึ่งตอนนี้อยู่ไร่กล้อมแกล้ม ที่เหลือไม่มีใครเข้ามา
เหลือแต่คนไม่ค่อยมีสาระหยั่งผมอยู่คนเดียว....

ไอ้แป้งช่วยมาบวกให้เป็นสองหน่อยซิ


หมึกครับผม (มีสาระบ้างเป็นบางเวลา)

[kimzagass]

อั้ยหมึกเอ๊ยยยย..... ที่ไร่กล้อมแกล้ม เขาบ่นหาแต่เอ็งอยู่คนเดียว
บอกเสียดายที่เอ็งไม่ได้มา (ว่ะ)

ลุงคิมเองก็ค่อนข้างเครียดกับไอ้สงครามประสาท เลยไม่ค่อย
มีอารมย์เอ็นจอยซักเท่าไหร่.....งานนี้เลยออกจะกร่อย

ตั้งใจแน่วแน่ คนที่มาเรียนแล้ว กลับไปต้องทำเองได้ แล้วก็ใช้เป็น ใช้ถุกต้อง

โดยเฉพาะ....
ปัญหาทำเองไม่ได้ เพราะไม่มีส่วนผสม หรือมีส่วนผสมไม่ครบ....
ปัญหาใช้แล้วไม่ได้ผล เพราะผิดสูตร ผิดพืช ผิดปัจจัยพื้นฐาน....
จะแนะแก้ไขให้.....


ลุงคิมครับผม

[Sita]

[catcaty]

ขอโทษทุกคนด้วยครับที่ผมบอกว่าจะไปแล้วไม่ได้ไป...

ผมเองก็เสียดายมากๆ เหตุผลหนึ่งที่ที่ผมตัดสินใจไม่ไปในครั้งนี้เพราะ ผมนึกถึงประโยคๆ หนึ่งขึ้นมาได้ ประโยคนั้นพูดว่า "เธอจะไปเรียนกวดวิชา แล้วเธอมีวิชาไปให้เขากวดหรือเปล่า?" คำพูดนี้ อาจารย์ของลูกชายผมเป็นคนพูดกับลูกชายผมในตอนที่ลูกชายผมจะไปเรียนกวดวิชาเข้าเตรียมทหาร

การไปเรียนที่ไร่กล้อมแกล้มในระยะเวลาสั้นๆ การเรียนก็ต้องเข้มข้นแน่นอนนั่นก็หมายความว่า ถ้าจะเรียนให้เข้าใจจริงๆ พื้นฐานก็ต้องดีด้วย แต่กับผมที่รู้ตัวดีว่าพื้นฐานไม่ดีแม้แต่ตัวย่อของธาตุอาหารพืชก็ยังจำไม่ได้ทุกตัว ก็คงเรียนไม่รู้เรื่องแน่ๆเอาไว้โอกาสเหมาะๆค่อยไปดีกว่า

ช่วงนี้ผมคงต้องเรียนรู้พื้นฐานต่างๆ ที่เกี่ยวกับธาตุอาหารพืชให้เข้าใจก่อน ที่สำคัญก็คือ ต้องศึกษาลักษณะนิสัยของลำไยให้แตกฉานก่อนด้วย

อีกอย่างเท่าที่ทบทวนดูแนวทางที่ลุงแนะนำมาแล้ว ผมทำตามก็ได้ผลดีในระดับหนึ่ง การแบ่งการดูแลเป็นช่วงๆ นี่ ผมว่าถูกต้องเหมาะสมดีแล้ว เอาตรงนี้ให้ดีก่อนแล้วค่อยเลื่อนระดับขึ้นไปน่าจะเหมาะสมกว่า

นีแหละครับเหตุผลหนึ่งที่ผมไม่ได้ไปไร่กล้อมแกล้มครั้งนี้ ส่วนเหตุผลที่สำคัญที่สุดก็คือ "ผมไม่มีตังส์เติมน้ำมันรถ"......แหะ แหะ


หมึกครับผม(เล่นได้ไม่รู้เวล่ำเวลา)

[catcaty]

พี่หมึกคนเดิยวเลยเหรอคะคุณลุง....????
แล้วไม่มีใครบ่นหาแป้งบ้างเหรอ....????
คุณลุงก็ได้...บ่นถึงแป้งบ้างสิ...ถ้าบรรยากาศมันกร่อยแค่บ่นถึงแป้ง..รับรอง..........




แป้ง....[/quote]


เค้าคล้องพระไปกันทุกคนบ่นหาเอ็งๆ ก็ไปไม่ได้อยู่ดี
เปลี่ยนจาก "บ่นหา" เป็นจุดธูปเรียก......ดีมั้ย ?


พี่หมึกมั้ง ?

[Sita]

...สับสนอะไรหรือเปล่าคะ..คุณพี่หมึก...
นางฟ้าที่ไหนเค้ากลัวพระ...ท่าจะหิวข้าว..


นางฟ้าแป้ง(จำแลงมาชั่วคราว)

[kimzagass]

[catcaty]

ไชโย....ดีใจจังเลย......ขอบคุณนะคะคุณลุง


แป้งเองค่ะ

[Sita]

...พี่หมึกกกกก.... : ขี้อิจฉาจริงๆ...เล้ยยยยย


แป้ง..

[catcaty]

ก็เอ็งไม่เข้าสักที พี่กลัวลุงรอนานก็เลยช่วยขอบคุณให้ ยังไม่มีความดีอีก...!


หมึกน่ะสิ

[Sita]

พี่หมึก....

แป้งว่าเราพักยกกันก่อนดีมั้ย..เลิกทะเลาะกันสักพักนึง..
แป้งไม่อยากฟ้องลุงคิมให้แกเหนื่อยใจไปมากกว่านี้..

โอ.เค.ป่ะ....ถ้า โอ.เค. เดี๋ยวส๋งรูปไปให้ดู


แป้ง.....

[kimzagass]

หมึก รีบตกลงเลย.....อยากดูรูป ..... แต่ไม่อยากเห็นหน้า (ว่ะ)

ลุงคิม (กลัวผี) ครับผม

[catcaty]

O.K. ....ไปทะเลาะกับคนอื่น (จริงๆ) ก่อนก็ได้ (วะ)

หมึกครับผม

[kimzagass]

หนูแป้งเอ๊ยย.... GENTLE AGREEMENT รักษาคำพูดนะลูก


ลุงคิมครับผม

[nokkhuntong]

พี่หมึก...นกขุนทองจัดอยู่ในพวกไม่มีสาระแต่อยู่ไร่กล้อมแกล้มน่ะ

เกษตรก็ไม่เคยทำมาก่อน ไม่รู้อะไรเลยสักอย่าง
ธาตุอาหารพืช ก็เพิ่งรู้จักจากที่ลุงสอน ที่ไร่กล้อมแกล้มครั้งแรก(รุ่น๑)นั่นแหละ
พืชก็ไม่ได้ปลูกเอาผลผลิตขาย ( จริงอยู่การให้ความสำคัญ ความคาดหวังกับพืช สู้คนที่ทำเป็นอาชีพหลักไม่ได้ อันนี้เข้าใจค่ะ..คนอื่นพูดไว้ )

การเรียนที่ไร่..เป็นการเปิดโลกทัศน์ของนกขุนทอง ไปแบบสมองกลวงๆ แก้วว่าง ๆไม่รู้อะไรเลย
ครั้งแรกที่ไปเรียน กลับออกมาจากไร่กล้อมแกล้มแบบงง งง
เหมือนหมา แมวที่เขาแอบเอาไปปล่อยวัด พอเอามันออกมาจากถุง ปล่อยมันเดิน มันไปไม่ถูกทิศ งงแบบนั้นแหละ

จากนั้น..พอความรู้ใหม่ที่เราได้รับมา มันตกตะกอนคือเริ่มๆหายมึนงงบ้าง
และเราสังเกตุจากต้นไม้ของเรา เรากลับไปอ่านข้อมูล ที่เมนูหลักของเว็ปลุง รู้เรื่องขึ้น
สนุก ไม่หลับอย่างแต่ก่อน (เมื่อก่อน...มันอะไรวะเนี่ยยย)
ถึงวันนี้ ก็ยังมีการไปครั้งที่สอง สาม.....ไม่จบในคราวเดียวหรอกค่ะ
และก็ไม่ใช่สูตรสำเร็จ ความรู้สำเร็จรูปจากลุงคิมด้วย เป็นเพียงแนวทางเท่านั้น

[Sita]

[catcaty]

[Sita]

พี่หมึกเป็นอะไร????..มากหรือเปล่า แป้งไปเยี่ยมดีมั้ย
ไม่สบายมากเลยนะเนี่ย..เป็นห่วงจัง พี่เรา...พี่หมึกของแป้งงงงง...


แป้ง..(ถ้าไม่รังเกียจว่าจน ก็ขอสมาคมด้วยนะพ่อคน น่าค๊บ น่าคบ)

[catcaty]

1 , 2 , 3 , นี่มันครบสามวันแล้วนะครับใครบางคน ?


หมึกครับโผมมม

[nokkhuntong]